تاثیر بیماری های مزمن بر کیفیت زندگی سالمندان مناطق شرق تهران

زمینه و هدف: افزایش امید به زندگی با روند رو به رشد بیماری های غیرواگیر همراه می باشد. مطالعه حاضر با هدف  بررسی تاثیر بیماری های مزمن بر کیفیت زندگی سالمندان عضو کانون های سالمندی مناطق شرق شهر تهران در سال 1390 انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی است که 424 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر عضو کانون های سالمندی، مناطق شرق شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی(sf36) و چک لیست سابقه ابتلا به بیماری های مزمن به روش مصاحبه چهره به چهره جمع آوری گردید. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های t-test، anova و ضریب همبستگی  pearsonاستفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 16/7±34/67 بود. 2/92% از سالمندان حداقل از یک بیماری مزمن رنج می بردند و بین میانگین امتیازهای تمام ابعاد کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به بیماری مزمن و سالمندان غیرمبتلا اختلاف آماری معنی داری مشاهده گردید(001/0>p). کیفیت زندگی سالمندان با جنس، وضعیت تاهل، وضعیت اقتصادی، تحصیلات در بیشتر ابعاد ارتباط آماری معنی دار داشت(05/0>p). نتیجه گیری: یافته های فوق نشان داد که با افزایش تعداد بیماری های مزمن، سطح کیفیت زندگی کاهش می یابد. بنابراین با رویکردهای مداخله ای و آموزشی مناسب می توان با ترغیب سالمندان به اتخاذ رفتارهای سالم در راستای ارتقاء سلامت آنان گام های اساسی برداشت.